Keiko Nagita ile buluşma
VIP toplantısı
15 Mart Cuma günü 15.30'da, makaronlarıyla da bilinen Ladurée çay salonunda küçük bir toplantı yapıldı. Bu ayrıcalığa sahip olan yaklaşık 15 kişiydik; yayıncı Pika'nın işbirliği yaptığı web sitelerinden kişiler, influencerlar ve yayıncının web sitesinde düzenlediği yarışmanın kazananları. Ben de Bulle Shôjo'nun temsilcisi olarak oradaydım. En sevdiğim manganın yazarı Kyoko Mizuki, yani Keiko Nagita ile tanışmak beni çok heyecanlandırdı. Onu ilk girişte gördüm, gülümsüyordu ve erişilebilir görünüyordu ama ona yaklaşmaya cesaret edemedim.
Üst katta bir salonda o gün için iki büyük masa hazırlanmıştı. Dekor gerçekten güzeldi. Her masanın ortasında birer makaron piramidi vardı; her tabakta farklı bir pasta ve her tarafta bize Candy'nin dünyasını hatırlatan gül yaprakları vardı. Her birimize romanın ilk cildinin bir nüshasını, kartondan bir kitap ayracına ek olarak metalden birer kitap ayracı ve Ladurée'den, romanda Pony'nin Evi'nin çocuklarının yediği Marşmelovları hatırlatan, birer kavanoz gül aromalı Marşmelov içeren küçük bir çanta verdiler...
İlk başta hepimiz biraz çekiniyorduk. Sonra Pika Yayın Direktörü Mehdi Benrabah kendini tanıttı ve kitapları imzalatabileceğimizi ve sorularımızı yazara sorabileceğimizi açıkladı. Bayan Nagita, 40 yıl önce Fransa'da satın aldığı ve Candy'nin hikâyesinin son bölümünü yazdığı kalemle imzalayacaktı. Kalemin mürekkebi bile gül kokuluydu. Yazar, kapısı olmayan bir girişten ulaşılabilen bir odadaydı. O girişin yanında oturuyordum ve gizlice bakabiliyordum. Sonra her birimiz sırayla odaya girdi ve ben ikinci kişi oldum.
Nagita cana yakındı. Temsilcisi çeviriyi yapıyordu. Ertesi gün onunla 40 dakikalık bir röportaj yapacağım için, sorularımı o zamana sakladım ve yazarın fazla zamanını almak istemedim. Candy ile 20 yıldan fazla bir zaman önce Türkiye'deyken tanıştığımı ve Candy'nin Türkiye'de hâlâ popüler olduğunu söyledim. Yanımda kitabın ilk cildinin Japonca nüshasını da götürmüştüm. Görünce şaşırdı ve bana nasıl bulduğumu sordu çünkü Japonca roman stokta yokmuş. Kitabı çok istediğim için Japonca okumayı bile bilmeme rağmen, piyasaya ilk çıktığında internetten sipariş ettiğimi açıkladım. Etkilenmiş görünüyordu ve fotoğraflarımız çekilirken Fransız nüshasının yanı sıra Japonca kitabı da imzaladı. Geldiğimiz için hepimize teşekkür etti. Rüyada gibiydim. İmza için ismimi bir kağıda yazarken, benden önce giren kişinin adını gördüm ve senelerdir takip ettiğim Candy hakkında en eski sitelerden olan candyneige sitesinin yöneticisi olan Sophie olduğunu anladım. Tesadüfen büyük masada yanımda oturuyordu. İnternetten tanıdığım birini orada görmekten ve Candy'nin büyük bir hayranıyla gerçek hayatta da tanışmaktan çok mutlu oldum. Diğer masadaki kişilerle sohbet etme fırsatım olmadı ama bizim masadaki etrafımızdaki diğer kişiler çoğunlukla Genç-Yetişkin edebiyatının takipçileri olan influencerlar veya blog yazarlarıydı. Bizim kadar Candy'nin hayranları gibi görünmüyorlardı, ama çocukluklarından bir kahraman bulmaktan mutluluk duyuyorlardı.
Kısacası güzel bir ortamda güzel karşılaşmalarla dolu rüya gibi bir gündü.
Ertesi gün onu tekrar görmek için sabırsızlanıyordum, ama aynı zamanda o kadar gergindim ki o gece hiç iyi uyuyamadım...
Röportaj günü
Röportajın saat 10'da Legend Hotel'de yapılması planlandı. Kardeşimle birlikte küçük bir odada ağırlandık. Sonra şık bir elbise içerisinde yazar, kızı, temsilcisi ve tercümanı ile birlikte geldi. Önceki gün için bana teşekkür etti. Marsilya'dan geldiğim için, ona Bulle Shojo ekibi adına Fransa'nın güneyinden tatlı spesiyaliteler içeren bir kutu verdim. Bana içindekileri bitirdikten sonra bile kutuyu saklayacağını ve mangalarından birinde (sanırım Premier Muguet) karakterlerinden birinin Marsilya'ya gittiğini ama kendisinin hiç oraya gitmediğini söyledi.
Bulle Shôjo'yu tanıttım ve Candy'nin 12 yaşımdan beri çok büyük bir hayranı olduğumu tekrarladım. Bana Bulle'nin ne demek olduğunu sordu (baloncuk demek), ona ellerimle gösterdim ve tercümanı açıkladı. Bana animenin mi hayranı olduğumı sordu; ona anime ile başladığımı ve sonra mangayı okuduğumu söyledim. Sonra bana kendim manga çizip çizmediğimi sordu ve ona fanart çizdiğimi ama iyi olmadığımı ve ona göstermekten utanacağımı söyledim ve güldük.
Öğleden sonra yazar romanını Kitap Fuarı'nda, sonra da kitapçılarda imzalayacaktı. İmzalarımı almış olduğum ve zaten iki unutulmaz gün yaşadığım için onu diğer hayranlarına bırakmaya karar verdim ve fuarda diğer standları ziyaret etmeyi tercih ettim. Ertesi gün programda bir konferans vardı ve yayıncının web sitesinde yayınlanacaktı. Pika Editions'ın Candy tutkunları için hazırladığı zengin bir program oldu.
Bana bu fırsatı veren Fransa'daki kitapların yayıncısı Pika Editions ve Bulle Shojo'daki tüm ekip arkadaşlarıma teşekkür ediyorum. Kolay kolay unutamayacağım rüya gibi bir haftasonuydu.
